ਬਾਜੀਗਰਿ ਜੈਸੇ ਬਾਜੀ ਪਾਈ ...

ਬਾਜੀਗਰਿ ਜੈਸੇ ਬਾਜੀ ਪਾਈ ॥ ਨਾਨਾ ਰੂਪ ਭੇਖ ਦਿਖਲਾਈ ॥ ਸਾਂਗੁ ਉਤਾਰਿ ਥੰਮ੍ਹ੍ਹਿਓ ਪਾਸਾਰਾ ॥ ਤਬ ਏਕੋ ਏਕੰਕਾਰਾ ॥੧॥ ਕਵਨ ਰੂਪ ਦ੍ਰਿਸਟਿਓ ਬਿਨਸਾਇਓ ॥ ਕਤਹਿ ਗਇਓ ਉਹੁ ਕਤ ਤੇ ਆਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ( ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ - ਅੰਗ ੭੩੬ ) ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਕ ਨਾਟਕ ਖੇਲ ਰਚਦਾ ਹੈ , ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਬਾਜੀਗਰ ਨੇ ਬਾਜੀ ਪਾਕੇ ਦਿਖਾਦਾਂ ਹੋਵੇ , ਅਤੇ ਉਹ ਅਨੇਕਾਂ ਸਰੂਪਾਂ ਅਤੇ ਪਹਿਰਾਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਨਜਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ , ਅਤੇ ਉਹ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਭੇਖ ਵਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ , ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਦ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪਣਾ ( ਜਗਤ ਰੂਪੀ ) ਭੇਸ ਲਾਹ ਸੁੱਟਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਖੇਲ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕੇਵਲ ਉਹ ਆਪ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਹੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ , ਕੇਵਲ ਇੱਕੋ ਹੀ ,, ਕਿੰਨੇਂ ਹੀ ਰੂਪ ਵਿਖਾ ਕੇ ਅਲੋਪ ਹੋ ਗਏ, ਔਰ ਅਨੇਕਾਂ ਹੀ ਰੂਪ ਦਿਸਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ , ਅਨੇਕਾਂ ਹੀ ਰੂਪ ਨਾਸ ਹੁੰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ , ਉਹ ਕਿਧਰ ਚਲੇ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਕਿਧਰੋ ਆਏ ਸਨ , ? ਠਹਿਰਾਉ ,,